کد مطلب:188984 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
حجم احادیث ساختگی
برخی بر این پندارند كه تعداد احادیث ساختگی اندك و انگشت شمارند. لیكن واقعیت امر دیگری است. حجم احادیث ساختگی ده ها برابر از احادیث صحیح و مستند در دسترس، فزونی دارد. فرصت سازان فرهنگی با فرصت سازی و با حمایت دستگاه حكومتی میدان دار این صحنه شده و تا توانستند جولان داده اند. به گونه ای كه برخی از افراد دروغ پرداز ده ها بلكه هزاران حدیث دروغین ساخته و به زبان شخصیت های دینی آویخته اند.
در تحقیقات ارائه شده از دروغ پردازان، آنان از تعداد بیست حدیث تا بیست هزار حدیث و یا بیشتر نیز جعل و منتشر ساخته اند. چنان كه عمرو بن شاكر 20 حدیث ساخته، حسن بن عدوی و محمد یونس هر كدام هزار حدیث، ابوعلی احمد جویباری، احمد بن محمد مروزی، صالح بن احمد قیراطی هر یك ده هزار حدیث! عثمان بن مقسم بیست و پنج هزار حدیث! محمد بن عمر واقدی سی هزار حدیث! خلاصه تنها از 42 نفر دروغ پرداز در مجموع چهارصد و هشت هزار و ششصد و هشتاد و چهار حدیث [1] .
[ صفحه 159]
جعل و منتشر ساخته اند!
برخی ارقام از این رقم ها نیز فزونی می یابد. كه عمرو بن هارون بلخی هفتاد هزار حدیث ساخته و منتشر می نماید. [2] حافظ بن احمد از ابن زباله صد هزار حدیث ضبط می كند و هنگامی كه متوجه می شود وی دروغ پرداز و جاعل حدیث است، آنها را رها می كند. [3] .
همچنین آمار ارقامی كه مؤلفان كتاب های حدیثی اعتراف می كنند. مانند مسلم، بخاری و... كه این مقدار حدیث صحیح به نظر آنان، از میان چه تعداد حدیث انتخاب شده است، گواه دیگری بر این مدعا می باشد. اعتراف های آنان این گونه می باشد:
ابوداود (مؤلف سنن) می گوید من چهار هزار هشتصد حدیث را از میان پنجاه هزار حدیث برگزیده ام. بخاری (مؤلف صحیح بخاری) می گوید تعداد دو هزار و هفتصد و شصت و یك حدیث غیر تكراری را از میان شصت هزار حدیث انتخاب نموده اند. یعنی بقیه شصت هزار از دیدگاه وی مجعول و ساختگی بوده اند! و نیز حسین بن مسلم (مؤلف صحیح مسلم) می گوید چهار هزار حدیث صحیح مسلم را از میان سی هزار حدیث انتخاب نموده ام. احمد بن حنبل (مؤلف مسند) می گوید سی هزار حدیث را از میان هفتصد و پنجاه هزار حدیث برگزیده ام. فرات كوفی می گوید سیصد هزار حدیث تفسیری و فقهی را از میان یك میلیون و پانصد هزار حدیث انتخاب نموده ام. [4] .
آیا این آمار و ارقام هشدار آور نیست؟! آیا این آمار نشانگر حجم
[ صفحه 160]
تهاجم فرهنگی و بحران آفرینی فرهنگی بعد از رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نمی باشد؟! آیا هدف این پدیده ی ضد فرهنگی این نیست كه فرهنگ غنی قرآن وعترت را از هر جانب دور زده و مورد تهاجم قرار دهد؟! و آیا دروغ پردازی در این حجم گسترده از زبان رسول الله و دیگر شخصیت های دینی بدون حمایت نظام حاكم ممكن است؟! دست سیاست به خصوص حزب عثمانیه از این هجمه چه اهدافی را دنبال می نموده است؟!
در تحقیقات ارائه شده از دروغ پردازان، آنان از تعداد بیست حدیث تا بیست هزار حدیث و یا بیشتر نیز جعل و منتشر ساخته اند. چنان كه عمرو بن شاكر 20 حدیث ساخته، حسن بن عدوی و محمد یونس هر كدام هزار حدیث، ابوعلی احمد جویباری، احمد بن محمد مروزی، صالح بن احمد قیراطی هر یك ده هزار حدیث! عثمان بن مقسم بیست و پنج هزار حدیث! محمد بن عمر واقدی سی هزار حدیث! خلاصه تنها از 42 نفر دروغ پرداز در مجموع چهارصد و هشت هزار و ششصد و هشتاد و چهار حدیث [1] .
[ صفحه 159]
جعل و منتشر ساخته اند!
برخی ارقام از این رقم ها نیز فزونی می یابد. كه عمرو بن هارون بلخی هفتاد هزار حدیث ساخته و منتشر می نماید. [2] حافظ بن احمد از ابن زباله صد هزار حدیث ضبط می كند و هنگامی كه متوجه می شود وی دروغ پرداز و جاعل حدیث است، آنها را رها می كند. [3] .
همچنین آمار ارقامی كه مؤلفان كتاب های حدیثی اعتراف می كنند. مانند مسلم، بخاری و... كه این مقدار حدیث صحیح به نظر آنان، از میان چه تعداد حدیث انتخاب شده است، گواه دیگری بر این مدعا می باشد. اعتراف های آنان این گونه می باشد:
ابوداود (مؤلف سنن) می گوید من چهار هزار هشتصد حدیث را از میان پنجاه هزار حدیث برگزیده ام. بخاری (مؤلف صحیح بخاری) می گوید تعداد دو هزار و هفتصد و شصت و یك حدیث غیر تكراری را از میان شصت هزار حدیث انتخاب نموده اند. یعنی بقیه شصت هزار از دیدگاه وی مجعول و ساختگی بوده اند! و نیز حسین بن مسلم (مؤلف صحیح مسلم) می گوید چهار هزار حدیث صحیح مسلم را از میان سی هزار حدیث انتخاب نموده ام. احمد بن حنبل (مؤلف مسند) می گوید سی هزار حدیث را از میان هفتصد و پنجاه هزار حدیث برگزیده ام. فرات كوفی می گوید سیصد هزار حدیث تفسیری و فقهی را از میان یك میلیون و پانصد هزار حدیث انتخاب نموده ام. [4] .
آیا این آمار و ارقام هشدار آور نیست؟! آیا این آمار نشانگر حجم
[ صفحه 160]
تهاجم فرهنگی و بحران آفرینی فرهنگی بعد از رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نمی باشد؟! آیا هدف این پدیده ی ضد فرهنگی این نیست كه فرهنگ غنی قرآن وعترت را از هر جانب دور زده و مورد تهاجم قرار دهد؟! و آیا دروغ پردازی در این حجم گسترده از زبان رسول الله و دیگر شخصیت های دینی بدون حمایت نظام حاكم ممكن است؟! دست سیاست به خصوص حزب عثمانیه از این هجمه چه اهدافی را دنبال می نموده است؟!
[1] الغدير، ج 5، ص 290.
[2] همان، ص 248.
[3] همان، ص 272.
[4] همان، ص 292 و 293.